به نقل از «تابناک»

لوپوس؛ عارضه‌ای که بیشتر خانم‌ها را تهدید می‌کند

تاریخ انتشار: ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۶۶۰۶۰

بیماری لوپوس رایج‌ترین بیماری روماتولوژی و نوعی بیماری خودایمنی گفته می‌شود که بر روی بسیاری از قسمت‌های بدن تاثیر می‌گذارد. طبق آمار جهانی از هر ده هزار نفر تقریبا سه نفر به این بیماری  مبتلا می‌شوند.  

به گزارش «تابناک»، خطر ابتلا به لوپوس در خانم‌ها ۹ برابر بیش‌تر از آقایان است و اغلب افراد در بازه سنی ۱۵ تا ۴۵ سال به این بیماری دچار می‌گردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما باز هم امکان ابتلای افراد کهن سال و حتی کودکان هم به این بیماری وجود دارد. شدت لوپوس در علائم آن تاثیر دارد.

برخی از بیماران علائم خفیفی را شاهد می‌شوند و هم چنین با توجه به اشخاص متفاوت علائم و نشانه‌های لوپوس نیز متفاوت است. از خصوصیات بارز بیماری لوپوس دوره‌های عود بیماری یعنی تشدید و دوره‌های خاموشی یعنی کاهش علائم است. برای تشخیص لوتوس نمی‌توان تنها به یک چیز اشاره کرد چرا که این بیماری در بعضی از افراد فقط  یک سیستم بدن مانند پوست و در عده‌ای سایر قسمت‌های بدن را نیز درگیر می‌کند.

علائم اولیه لوپوس

علائم لوپوس معمولاً از زمان ورود به بزرگسالی شروع می‌شود. می تواند در هرزمانی بین نوجوانی تا ۳۰ سالگی باشد.

برخی از علائم اولیه عبارتند از:

• خستگی

• تب

• راش

• مفاصل متورم

• خشکی دهان یا خشکی چشم

• ریزش مو به ویژه در زخم‌ها که به آن آلوپسی آرئاتا گفته می‌شود

• مشکلات مربوط به ریه‌ها، کلیه‌ها، تیروئید یا دستگاه گوارش 

علل لوپوس

در حالی که ارائه دهندگان خدمات بهداشتی دقیقا نمی‌دانند چه عواملی باعث ابتلا به لوپوس می‌شود، آن‌ها فکر می‌کنند این بیماری ممکن است ترکیبی از بسیاری از عوامل زمینه‌ای باشد. شامل:

• محیط: ارائه دهندگان خدمات بهداشتی محرک‌های احتمالی مانند سیگار کشیدن، استرس و قرار گرفتن در معرض سموم مانند گرد و غبار سیلیس را به عنوان علل احتمالی لوپوس شناسایی کرده‌اند.

• ژنتیک: بیش از ۵۰ ژن مرتبط با لوپوس شناسایی شده است. علاوه بر این، داشتن سابقه خانوادگی لوپوس ممکن است فرد را در معرض خطر بیشتری برای این بیماری قرار دهد.

• هورمون‌ها: برخی از مطالعات نشان می‌دهد که سطح غیر طبیعی هورمون، از جمله افزایش سطح استروژن، می‌تواند به ایجاد لوپوس کمک کند.

• عفونت‌ها: ارائه دهندگان خدمات بهداشتی هنوز در حال مطالعه ارتباط بین عفونت‌هایی مانند سایتومگالوویروس و اپشتین بار و علل ابتلا به لوپوس هستند.

• داروها: استفاده طولانی مدت از برخی داروهای خاص، مانند هیدرالازین (آپرسولین)، پروکائین آمید (پروکانیدید) و کینیدین، ​​با ایجاد نوعی از لوپوس معروف به لوپوس اریتماتوز ناشی از دارو (DIL) همراه بوده است. همچنین، بیمارانی که داروهای بلاک کننده TNF را برای شرایطی مانند آرتریت روماتوئید (RA)، بیماری التهابی روده (IBD) و اسپوندیلیت آنکیلوزان مصرف می‌کنند، می‌توانند دچار DIL شوند. اگرچه نادر، تتراسایکلین‌ها، مانند مینوسیکلین، که می‌تواند برای درمان آکنه و روزانه استفاده شود، می‌توانند باعث ایجاد DIL نیز شوند.

همچنین ممکن است هیچ یک از دلایل احتمالی شناخته شده لوپوس که در اینجا ذکر شده است را تجربه نکرده باشید و هنوز هم بیماری خود ایمنی داشته باشید.

عوامل خطر ابتلا به لوپوس

برخی از گروه‌ها ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به لوپوس باشند. نمونه‌هایی از عوامل خطر ابتلا به لوپوس عبارتند از:

  • جنس: خطر ابتلا به لوپوس در زنان بیشتر از مردان است، اما این بیماری در مردان شدیدتر است.

• سن: در حالی که لوپوس در هر سنی ممکن است رخ دهد، در افراد بین ۱۵ تا ۴۴ سال بیشتر تشخیص داده می‌شود.

• نژاد یا قومیت: لوپوس در بعضی از اقوام خاص مانند آفریقایی آمریکایی، اسپانیایی، آمریکایی آسیایی، بومی آمریکا یا اقیانوسیه رایج است.

• سابقه خانوادگی: داشتن سابقه ابتلا به لوپوس به این معنی است که شما در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستید.

به یاد داشته باشید که داشتن فاکتورهای خطر ابتلا به لوپوس به این معنی نیست که لوپوس خواهید شد. این بدان معناست که شما در مقایسه با افرادی که فاکتور خطر ندارند بیشتر در معرض خطر قرار دارید.

آیا لوپوس قابل درمان است؟

در حال حاضر، هیچ درمانی برای لوپوس وجود ندارد. با این حال، بسیاری از انواع مختلف درمان وجود دارد که می‌تواند به شما در مدیریت علائم کمک کند.

درمان لوپوس بر چندین عامل متمرکز است:

• در صورت وجود علائم لوپوس آن‌ها را درمان کنید

• جلوگیری از شدت یافتن لوپوس

• کاهش میزان آسیب‌هایی که به مفاصل و اندام‌های شما وارد می‌شود.

رعایت رژیم درمانی توصیه شده توسط ارائه دهنده خدمات درمانی برای کمک به شما در مدیریت علائم و داشتن زندگی سالم و مهم است.

ارائه دهندگان خدمات بهداشتی و دانشمندان تحقیقات خود را برای درک بهتر لوپوس و توسعه درمان‌های جدید برای این بیماری ادامه می‌دهند.

همچنین  از جمله رایج‌ترین علائم بیماری لوپوس  می توان به موارد زیر اشاره کرد:

سردرد

در یک بیمار لوپوس درگیری مغز موجب بروز سردرد می‌شود. چنین سردرد‌هایی شدید است و مسکن نمی‌تواند این درد را خوب کند. البته سردرد شدید ناشی از میگرن،  افسردگی و اضطراب نیز می‌شود. به همین خاطر بهتر است برای تشخیص درست به یک متخصص روماتولوژی مراجعه کنید.

احساس درد در قفسه سینه

به دلیل التهاب پرده‌های کناری قلب و ریه احتمال این که فرد دچار درد قفسه سینه شود، وجود دارد. هم چنین داشتن درد قفسه تنها نمی‌تواند نشانه بیماری لوپوس باشد، بلکه این علامت ممکن است برای آمبولی ریه، عفونت ریه و حوادث قلبی نیز باشد. برای تشخیص به متخصص مراجعه کنید.

حساسیت به نور

بیش‌تر بیماران لوپوس به نور خورشید حساسیت دارند. این حساس بودن باعث می‌شود که زمانی که فرد در برابر نور آفتاب است، دچار راش قرمز رنگ شود. مدت ماندگاری این راش‌ها برای چند ساعت یا حتی چند روز است. هم چنین نور آفتاب موجب تشدید ضایعات پوستی می‌گردد. برای افرادی که دچار بیماری لوپوس هستند، قرار گیری در آفتاب توصیه نمی‌شود.

ایجاد ورم ساق پا و یا حتی دور چشم

احتمال این که بیماران لوپوسی به درگیری کلیه دچار شوند، وجود دارد. اگر این درگیری به وجود آید فرد دچار ورق ساق پا و در برخی مواقع ورم زیر چشم می‌شود.

تشنج از علائم بیماری لوپوس

تشنج را می‌توان از نشانه‌های فعالیت بیماری لوپوس نام برد. علاوه بر این مورد علت تشنج می‌تواند ضایعات قدیمی مغز باشد.   به همین خاطر اگر فردی دچار تشنج گردید، او را به اورژانس بیمارستانی که روماتولوژیست دارد ببرید. علائم روانی نیز می‌تواند به علت بیماری لوپوس باشد.

ریزش موی سر از علائم بیماری لوپوس

اگر فردی به لوپوس مبتلا شود احتمال ریزش مو در او وجود دارد. در صورت کنترل بیماری می‌توان از ریزش مو جلوگیری کرد. ولی لازم به ذکر است که برخی از بیماران مبتلا به ضایعات پوستی مزمن (دیسکوئید) در سر نمی‌توانند ریزش موی خود در این نواحی را درمان کنند.

احساس خستگی

از دیگر نشانه‌های بیماری لوپوس احساس خستگی است. چنان چه بیش از حد این حالت را داشتید به پزشک متخصص مراجعه کنید.

تب داشتن

اگر بیماری عود کند ممکن است فرد دچار  تب شود. تب‌های غیر قابل توجیه نیاز به بررسی دارند و احتمال عفونت نیز وجود دارد. پس به دکتر مراجعه کنید.

احساس درد و ضعف عضله

بیماران لوپوسی با علائم ضعف خفیف عضله و مختصر افزایش آنزیم‌های عضله مواجه می‌شوند که با کنترل برطرف می‌گردد.   این ضعف در بالا رفتن از پله و بلند شدن از زمین  آشکار می‌شود.

راش (تظاهرات پوستی) از نشانه‌های لوپوس

راش بیش‌تر بر روی بینی و گونه‌ها ظاهر می‌گردد و به پروانه تشبیه می‌شود. راش در سایر قسمت‌های بدن  مثل گردن، صورت، شانه و... نیز می‌تواند ایجاد شود.

زخم دهان

زخم دهان نیز از علائم شایع بیماری لوپوس بدون درد هست و در سقف دهان دیده می‌شود.

احساس درد و تورم در مفاصل

در برخی اوقات مفاصل کوچک مانند دست و هم چنین سایر مفاصل دچار التهاب به شکل درد، خشکی و تورم به هنگام صبح می‌شوند.   این نشانه متناوب می‌تواند به  دلیل عود بیماری لوپوس باشد. این مشکل با کنترل برطرف می‌گردد. در حدود ۱۰ درصد بیماران شاید این مشکل طولانی‌تر شود که  به هم زمانی روماتیسم مفصلی و  لوپوس مطرح است.

برای درمان لوپوس حاد کورتیکوستروئید تجویز می‌شود. همچنین تجویز داروی ضد مالاریا مانند هیدروکسی کلروکین نیز مؤثر است. برخی نیز از کرم‌های محافظت‌کننده در مقابل نور مانند «کورتیکوئید»∗ استفاده می‌کنند.

علاوه بر این در موارد مقاوم به کورتیکواستروئیدها از داروهای ضعیف‌کننده ایمنی مانند آزاتیوپرین، میکوفنولات موفتیل و سیکلوفسفامید استفاده می‌شود.

منبع: تابناک

کلیدواژه: مذاکرات وین قاسم مکارم مهسا امینی روح الله دهقانی فیروزآبادی هفته دفاع مقدس لوپوس زخم دهان ریزش موی سر مذاکرات وین قاسم مکارم مهسا امینی روح الله دهقانی فیروزآبادی هفته دفاع مقدس ارائه دهندگان خدمات بهداشتی خطر ابتلا به لوپوس بیماری لوپوس مراجعه کنید معرض خطر هم چنین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۶۶۰۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جزییاتی از بیماری ترانه علیدوستی و علت آن

به گزارش «تابناک»، در ۲ روز اخیر جامعه هنری و علاقمندان به سینما برایشان این پرسش مطرح شده است که بیماری ترانه علیدوستی چیست و او در چه مرحله‌ای از درمان قرار دارد؟

بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع دارو‌ها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی دارو‌ها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع دارو‌های مشکوک و استفاده از دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم دِرِس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

- دارو‌های ضد تشنج

- دارو‌های ضد ویروس

- آنتی بیوتیک‌ها

- آلوپورینول

- مگزیلتین

- تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی

- عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها

فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV۶)

علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

- تب

- بثورات پوستی یا جوش

- ائوزینوفیلی

- لنفوسیتوز آتیپیک

- تورم غدد لنفاوی

- التهاب اندام‌های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.

به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:

- سابقه بستری شدن در بیمارستان

- راش حاد

- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

- درگیری حداقل یک اندام داخلی

- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV۶ هم می‌شود.

درمانتشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.

سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:

- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی

- ایمونوگلوبولین داخل وریدی

- پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.

منبع : همشهری